Όπως ο ίδιος ο Νίκος Αναστασιάδης αναφέρει, η προεκλογική του εκστρατεία θα περιοριστεί σε λογικά πλαίσια, διότι, την ώρα της οικονομικής κρίσης, δεν μπορεί να υπάρχουν προκλητικές σπατάλες. Εξάλλου, σημειώνει, «δεν νομίζω να χρειάζεται η έντονη προβολή ενός ανθρώπου που ευρίσκεται στο προσκήνιο τα τελευταία τριάντα χρόνια».

«Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, η οποία με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία θα μπορεί από την επομένη των εκλογών, να αναλάβει και το βάρος της διακυβέρνησης, με μέτρα που θα υλοποιούνται άμεσα και όχι με υποσχέσεις που θα παραπέμπονται σε χρόνο απροσδιόριστο»

 Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ
[email protected]
 
Ο υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας και πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού, Νίκος Αναστασιάδης, δεσμεύεται ότι θα πιάσει δουλειά από την πρώτη στιγμή που θα εκλεγεί, διότι, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για χρονοτριβές και παλινδρομήσεις. Έχει, μάλιστα, έτοιμη στρατηγική που θα τη θέση σε εφαρμογή από το ερχόμενο φθινόπωρο, ώστε πανέτοιμος να αναλάβει δράση (εφόσον βέβαια τον επιλέξει ο λαός, όπως ο ίδιος υπογραμμίζει) και να μην χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος λόγω αναποφασιστικότητα και ατολμίας. Εισηγείται κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας με σεβασμό στην όποια αντιπολίτευση», ενώ τα νομοθετήματα που θα απαιτούνται για τη νέα διακυβέρνηση του τόπου, προγραμματίζει να τα ετοιμάσει από πριν. «Είμαι αποφασισμένος να αφήσω τη σφραγίδα μου, εάν και εφόσον με τιμήσει ο κόσμος. Το φθινόπωρο, ομάδες νομικών θα ετοιμάσουν προτάσεις νόμων για κάθε μία των εισηγήσεων μας που αφορούν είτε θεσμικές αλλαγές είτε αφορούν κίνητρα που πρέπει να δοθούν –πολεοδομικά, φορολογικά, διοικητικά- για μέτρα ανάπτυξης κλπ. Οτιδήποτε αναφέρεται στις προτάσεις μας και χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, θα είναι έτοιμο ως νομοθέτημα, ως πρόταση νόμου, από πριν, έτσι ώστε εάν ο λαός με τιμήσει με την ψήφο του, την επομένη να κατατεθούν προς άμεση υλοποίηση. Δεν θα είναι υποσχέσεις, θα είναι εφαρμοσμένη πολιτική στην πράξη. Δεσμεύομαι από τώρα ότι, με την ανάληψη της διακυβέρνησης, όλα όσα προβλέπονται στο πρόγραμμα διακυβέρνησης και απαιτούν νομοθετική ρύθμιση, θα είναι έτοιμα από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησης να κατατεθούν στη Βουλή» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αναστασιάδης, στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στην «Αλήθεια».
 
Ερ. Τί είδους κυβέρνηση έχει ανάγκη ο τόπος σήμερα;

Απ. Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση της ευρύτερης δυνατής στήριξης, μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, η οποία με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία θα μπορεί από την επομένη των εκλογών, να αναλάβει και το βάρος της διακυβέρνησης, με μέτρα που θα υλοποιούνται άμεσα και όχι με υποσχέσεις που θα παραπέμπονται σε χρόνο απροσδιόριστο. Θέλω όμως να τονίσω ότι αυτή η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που εισηγούμαι και που μπορεί να αποτελείται από το σύνολο των κομμάτων της σημερινής αντιπολίτευσης, δεν θα περιφρονεί την όποια αντιπολίτευση. Θα υπάρξει σεβασμός στην αντιπολίτευση. Θα υπάρχει συνεχής διάλογος με την αντιπολίτευση, ώστε να επιτυγχάνομε τις μεγαλύτερες δυνατές συγκλίσεις. Δεν θα υπάρξει ποτέ περιφρόνηση. Ούτε φυσικά των οπαδών της όποια παράταξης βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Δεν θα υπάρχει καμία διάκριση, γιατί τα προβλήματα αφορούν όλους. Και αριστερούς και δεξιούς και κεντρώους και σοσιαλιστές. Συνεπώς, τα μέτρα που θα εισηγηθούμε -για την ανασυγκρότηση του κράτους, για θεσμικές αλλαγές, για ένα νέο μοντέλο οικονομίας- θα αφορούν στην προστασία και την ευημερία του συνόλου των πολιτών.
 
Ερ. Για να το λέτε αυτό, προφανώς αισθανθήκατε έντονα την περιφρόνηση, τα τελευταία τέσσερα χρόνια που κυβερνά ο Πρόεδρος Χριστόφιας.

Απ. Αυτό δεν χρειάζεται να το πω εγώ, το έχουν πει πολλές φορές τα κόμματα που συγκυβέρνησαν με τον νυν Πρόεδρο, το είχαν πει ακόμα και την εποχή της συγκυβέρνησης. Δηλαδή, και λυπούμαι που το λέω, υπήρξε δυστυχώς μια αλαζονική συμπεριφορά από πλευράς Προέδρου και προς την αντιπολίτευση και προς τους συνεργάτες του, ακόμα και προς αυτό το ίδιο το ΑΚΕΛ. Η δική μου άποψη είναι ότι απαιτείται εξαντλητικός διάλογος -ανάλυση των πραγματικών δεδομένων και όχι των φανταστικών που καταντούν εφιάλτες- προκειμένου να επιτύχουμε τις μεγαλύτερες δυνατές συγκλίσεις, χωρίς να φεύγουμε από βασικές θέσεις αρχών στο Κυπριακό, στα θέματα Οικονομίας, Εσωτερικής Διακυβέρνησης κλπ. Νομίζω ότι υπάρχει σημαντικό πεδίο συγκλίσεων, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα της μεταξύ μας συνεργασίας, αυτή την τραγικά δύσκολη περίοδο για τον τόπο. Τα ψέματα και οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν. Θα πρέπει να πολιτευθούμε κατά τρόπον που θα μας διακρίνει ο ρεαλισμός, η τόλμη και η συνεργασία.
 
Ερ. Πόσο κοντά είστε σε μια συμφωνία συνεργασίας με τα κόμματα της αντιπολίτευσης;

Απ. Δεν θα ήθελα να προκαταλάβω αποφάσεις που αφορούν στα συλλογικά όργανα άλλων κομμάτων. Θα πρέπει να περιμένουμε. Στο παρόν στάδιο ευρισκόμαστε σε ένα νέο διάλογο, για να δούμε πως μπορεί να συνδιαμορφωθούν κοινές θέσεις σε σχέση με το κυβερνητικό πρόγραμμα. Εάν και εφόσον επιτευχθεί τούτο, εναπόκειται στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης να λάβουν τις αποφάσεις τους. Η βούληση από πλευράς μας υπάρχει και διαπιστώνω να υπάρχει το ίδιο καλό κλίμα και στις ηγεσίες των άλλων κομμάτων. Πέραν όμως τούτου, επαναλαμβάνω ότι το κάθε κόμμα θα κρίνει ανάλογα και από τις τάσεις που υπάρχουν μέσα στους οπαδούς του και κατά πόσον θεωρούν ότι μέσα από τις προγραμματικές συγκλίσεις μπορεί να επιτύχουμε αυτό που όλοι ζητούμε: Μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.
 
Ερ. Οι εποχές έχουν αλλάξει, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα πια. Να πάει κάποιος στο Προεδρικό ίσως να είναι ευκολότερο από το πως θα φύγει. Το έχετε σκεφτεί καθόλου…

Απ. Είναι, νομίζω, το πρώτο που πρέπει να απασχολεί τον κάθε πολιτικό. Ένας από τους συναδέλφους σας μου είπε ότι από την επομένη της εκλογής του όποιου Προέδρου αρχίζει να συγγράφεται ο επικήδειος του. Και εγώ θέλω στον επικήδειο μου να μην πουν ψέματα.
 
 Συλλογική αντιμετώπιση
 Ο Νίκος Αναστασιάδης επιμένει στην συλλογική αντιμετώπιση των σοβαρότατων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο τόπος και υπογραμμίζει την αναγκαιότητα μιας –όσο γίνεται- πιο ευρείας συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων. «Από σήμερα πρέπει να σκεφτούμε πως θα αντιμετωπίσουμε τα όσα θα βρούμε μπροστά μας μέσα από τις αξιώσεις της Τρόικας. Από σήμερα θα πρέπει να ενισχύσουμε την κρατική ρευστότητα, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις πληρωμές που είναι υποχρεωμένο το κράτος να κάνει. Παρακολουθούμε κάθε μέρα την κυβέρνηση να επαιτεί είτε από Ταμεία Προνοίας είτε από Τράπεζες, χωρίς μάλιστα αποτέλεσμα. Με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε στο στάδιο της στάσης πληρωμών. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Ε πως θα την αντιμετωπίσουμε;» διερωτάται ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ.
 
 Τα λάθη των πολιτικών
 Ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, διαφωνεί με τη γενίκευση περί ευθυνών των πολιτικών για τα προβλήματα του τόπου. «Δεν πρέπει να γίνεται λόγος για ευθύνες των πολιτικών έτσι ισοπεδωτικά. Ο κ. Χριστόφιας παρέλαβε ένα δημόσιο χρέος περίπου 48% και ένα πλεόνασμα πέραν του μισού δις ευρώ, και κατόρθωσε να οδηγήσει τη χώρα –λόγω της ευθυνοφοβίας και της ατολμίας του να πάρει μέτρα- στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Δεν λέω ότι η διεθνής κρίση δεν μας επηρέασε. Όμως, από την αρχή εμείς λέγαμε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα γιατί θα μας επηρεάσει η παγκόσμια κρίση. Εκείνοι είναι που δεν συνειδητοποιούσαν –και δυστυχώς ούτε σήμερα φαίνεται να το συνειδητοποιούν- ότι θα δεχόμασταν και εμείς πλήγμα από την κρίση. Και αντί να λάβουν προληπτικά μέτρα, κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα, για μια πρόσκαιρη κοινωνική πολιτική τάχα, και για να δείξουν ένα κοινωνικό πρόσωπο το οποίο, τελικά, αντί κοινωνικό έγινε άκρως αντικοινωνικό», εξήγησε.
 
 Κόκκινες γραμμές
 Πρέπει, τονίζει ο Νίκος Αναστασιάδης, να συνειδητοποιήσουμε όλοι πλέον ότι δεν μπορούμε να λέμε στην Τρόικα του τι δεχόμαστε και τι δεν δεχόμαστε, την ώρα που έχουμε ανάγκη δανεισμού. Ναι μεν, σημειώνει, να στείλουμε κάποια μηνύματα, αλλά με σοβαρότητα και ρεαλισμό, και μακριά από λαϊκισμούς. «Θα πρέπει να γίνει συνείδηση ότι, δυστυχώς, όταν αποτείνεσαι για να δανειστείς χρήματα, δεν είσαι εσύ που καθορίζεις τους όρους αλλά η άλλη πλευρά. Τουλάχιστον, ας δούμε τις πραγματικότητες, να κάνουμε ένα σοβαρό διάλογο μεταξύ μας, ώστε να είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε με επιχειρήματα τα μέτρα. Εάν θέλουμε, και όλοι το επιθυμούμε, να αποφύγουμε περικοπές μισθών ή απολύσεις ή σωρεία άλλων επαχθών μέτρων, καλό είναι να δούμε τις υπαλλακτικές λύσεις, που αν τις προτείνουμε μπορεί να γίνουν δεκτές και να έχουν το αποτέλεσμα που οι δανειστές μας θα επιδιώκουν», επεσήμανε ο κ. Αναστασιάδης.
 
«Η προπαγάνδα δεν δίνει λύσεις»
 «Το να προσπαθούμε να δικαιολογούμε την απραξία μας, χωρίς να μας γνοιάζει το τίμημα που πληρώνει ο Κύπριος πολίτης, είναι μια ανεύθυνη κυβερνητική πορεία», επισημαίνει ο Νίκος Αναστασιάδης
 Σύμφωνα με τον Νίκο Αναστασιάδη, το οικονομικό θαύμα των Κυπρίων κατέρρευσε, διότι η κυβέρνηση ακολούθησε μια άτολμη πολιτική και δεν έλαβε καθόλου υπόψη της τις προειδοποιήσεις της αντιπολίτευσης. «Η κυβέρνηση απέφυγε να λάβει τα μέτρα που έπρεπε και την ώρα που έπρεπε, τα οποία θα ήσαν από τη μια ανώδυνα και από την άλλη, θα δημιουργούσαν προϋποθέσεις νοικοκυρέματος του κράτους. Το αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής -μιας μη στοχευμένης πολιτικής, εν ονόματι τάχατες της κοινωνικής συνοχής- είναι η αύξηση του δημόσιου χρέους, ένα σοβαρό πλήγμα στον κοινωνικό ιστό λόγω του μεγάλου αριθμού των ανέργων, και άλλα τραγικά φαινόμενα πρωτόγνωρα για την κυπριακή οικονομία. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα, να καταλάβει ότι η προπαγάνδα δεν δίνει λύσεις και ότι το να προσπαθούμε να δικαιολογούμε την απραξία μας χωρίς να μας γνοιάζει το τίμημα που πληρώνει ο Κύπριος πολίτης, είναι μια ανεύθυνη κυβερνητική πορεία», επεσήμανε.
Όπως ο κ. Αναστασιάδης εξήγησε, απέστειλε επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με την εισήγηση για σύγκληση Συμβουλίου Αρχηγών και των επικεφαλής των οικονομικών επιτελείων των κομμάτων, ώστε η πολιτική ηγεσία να δει συλλογικά και να συνεκτιμήσει το πρόβλημα, αλλά και για να ληφθούν αποφάσεις αναφορικά με τη διαχείριση των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα. «Ο κ. Μπαρόζο, ενώπιον του κ. Χριστόφια, είπε ότι την ευθύνη δεν τη φέρει η Τρόικα, αλλά οι πολιτικοί που δεν πήραν έγκαιρα τα μέτρα ώστε να αποτρέψουν την ανάγκη προσφυγής στον Μηχανισμό Στήριξης. Συνεπώς, αυτό που προέχει αυτή την ώρα, είναι να διαπιστώσουμε τα πραγματικά προβλήματα, να δούμε τι είναι εκείνα που μπορεί να εισηγηθούμε και μπορεί να είναι ολιγότερο οδυνηρά, για να επιτύχουμε ένα Μνημόνιο που θα μας βοηθήσει από τη μια να αντιμετωπίσουμε το σπάταλο κράτος και, από την άλλη, να μην πληγεί η κοινωνική συνοχή. Και το πιο σημαντικό, έχει δυο χρόνια που ακούμε ότι θα δοθούν κίνητρα για την ανάπτυξη και τέτοια κίνητρα δεν έχουμε δει ακόμα. Το μόνον που έχω καταγράψει, είναι την απαλλαγή του πλούτου από το ΦΠΑ, αν και εφόσον αποφασίσουν κάποιοι να αγοράσουν αεροπλάνα ή κότερα πολυτελείας. Εάν αυτό αποτελεί μέτρο για ανάπτυξη, ε δεν ξέρω πλέον πια είναι η οικονομική θεώρηση αυτής της αριστερής κυβέρνησης που εισηγήθηκε τούτο το μέτρο… » συμπλήρωσε.
Επιπρόσθετα, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας εξέφρασε την ανησυχία του για το τι θα βρει η Τρόικα στην Κύπρο. «Φαίνεται να διαπιστώνεται ότι το εύρος του προβλήματος των δημοσίων οικονομικών είναι μεγαλύτερο απ ότι το παρουσιάζαμε ή απ’ ότι υπολόγιζαν με τα όσα τους παρουσιάζαμε. Όσο οι έρευνες της Τρόικας εκτείνονται και αναλύουν τα διάφορα δεδομένα, φαίνεται ότι θα χρειασθεί και περισσότερος χρόνος αξιολόγησης, καθώς και ο υπολογισμός του κονδυλίου που θα χρειασθεί η Κύπρος και, από την άλλη, η συνομολόγηση του Μνημονίου», πρόσθεσε.
 
Ερ. Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, σας έχει απαντήσει σε σχέση με την επιστολή σας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έχει πει ότι δεν έχει αλλάξει κάτι από την τελευταία σύγκληση του Συμβουλίου των Αρχηγών, ώστε να ορισθεί μια νέα σύσκεψη.

Απ. Ε φαίνεται ότι δεν παρακολουθούν τι γίνεται. Από την τελευταία σύσκεψη στο Προεδρικό και από το «χρήματα υπάρχουν και δεν αντιμετωπίζουμε προβλήματα» που μας έλεγαν, μέχρι σήμερα, έχει στεγνώσει το κράτος από ρευστό, καταφεύγει σε τράπεζες, σε Ημικρατικούς Οργανισμούς, σε Ταμεία Προνοίας και Συντάξεων, αναζητώντας χρήματα. Και το χειρότερο απ’ όλα, έχουμε μπει στον Μηχανισμό και βρισκόμαστε μπροστά σε μια σκληρή πραγματικότητα, η οποία διαμορφώνεται από τις διαπιστώσεις της Τρόικας, αλλά και ενδεχόμενα από το Μνημόνιο. Εάν όλα αυτά είναι τίποτε για την κυβέρνηση και το κόμμα που τους στηρίζει, ε τι να πω... Εκτός και αν η ετοιμότητα για προσφορά βοήθειας δεν μπορεί να γίνει δεκτή, διότι είναι παντογνώστες ή γιατί πιστεύουν ότι μέσα από την παραπληροφόρηση θα απαλλαγούν του προβλήματος.
 
Ερ. Τώρα που φαίνεται να αυξάνεται το ποσό που θα χρειαστούμε ως Κύπρος, ενδεχομένως να είναι πιο χρήσιμο ένα δάνειο από Ρωσία ή/και Κίνα;

Απ. Όταν υπέβαλα το ίδιο ερώτημα στο κλιμάκιο της Τρόικας, με το οποίο είχα συνάντηση, έλαβα την εξής απάντηση: «Είτε ένα ευρώ δανειστείτε είτε δέκα, οι όροι του Μνημονίου θα είναι οι ίδιοι». Διότι, δεν παύει το δάνειο που θα πάρουμε απ’ οπουδήποτε, να ανακουφίζει μεν προσωρινά, αλλά κάποτε θα πρέπει να αποπληρωθεί δε. Δεν παύει από το να είναι δημόσιο χρέος. Το χειρότερο όμως απ’ όλα -και εδώ δεν μπορεί να μεμφθεί κανένας τη Ρωσία, πρέπει να αισθανόμαστε ευγνώμονες προς αυτή τη χώρα- είναι ότι οι όροι ενός δανείου θα είναι σίγουρα χειρότεροι από αυτό του Ταμείου Στήριξης που θα λάβουμε με την Τρόικα, του οποίου οι όροι αποπληρωμής εκτείνονται μέχρι και τριάντα χρόνια, το επιτόκιο περιορίζεται μέχρι 3% και υπάρχει και περίοδος χάριτος μέχρι να αρχίσει η αποπληρωμή του δανείου. Σε αντίθεση με ένα διακρατικό δάνειο, όπως το πρώτο ρωσικό δάνειο –και πάλι καλή ώρα της Ρωσίας που μας δάνεισε, αφού είχαμε πρόβλημα να βγούμε στις αγορές- το επιτόκιο του οποίου είναι 4.5%, η περίοδος αποπληρωμής του πολύ μικρή κλπ. Συνεπώς, το θέμα δεν είναι η προσωρινή αντιμετώπιση του θέματος, αλλά η πολιτική που θα οδηγήσει σε μια μακροχρόνια ανακούφιση και θα δοθεί η ευκαιρία και μέσα από κίνητρα και πολιτικές που θα ακολουθηθούν, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη ώστε σταδιακά να ανακάμψουμε. Κάτι ανάλογο που έγινε και με την Ιρλανδία. Γι αυτό και ο λόγος μετάβασης μου στη χώρα αυτή. Είναι ακριβώς για να δω πως διαχειρίστηκαν ανάλογα φαινόμενα που παρουσιάζονται σήμερα στην κυπριακή οικονομία και πως τα κατάφεραν και σε τρία χρόνια έχουν κατορθώσει να επανέλθουν στις αγορές. Είναι τους τρόπους χειρισμού που θέλησα να μάθω μέσα από τη συνάντηση μου με τον φίλο Πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, για να δω μέσα από τη δική τους εμπειρία πως αντιμετώπισαν, πως διαχειρίστηκαν αποτελεσματικά, τα προβλήματα. Με αυτό τον τρόπο εμπλουτίζουμε και τις δικές μας γνώσεις και εμπειρίες. Την τραγική πραγματικότητα στην Κύπρο δεν μπορούμε να την αποκρύβουμε από το λαό. Δεν είναι θέμα πλέον αν είναι μόνον οι τράπεζες που ευθύνονται ή και το κράτος. Είναι εξόφθαλμο πια ότι δεν είναι μόνον οι τράπεζες που έχουν πρόβλημα. Άρα, το να δαιμονοποιείς το τραπεζικό σύστημα -το οποίο και βεβαίως φέρει ευθύνη- ε δεν είναι αρκετό για να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα.